چاپ

بزنگاه های تاریخی_ نقطه سر خط به قلم محمد رشیدپور

چند روز است در این فکر هستم که چیزی بنویسیم و مطلبی در خصوص این بحران بازگو کنم شاید برای جامعه ملتهب ایران سودمند باشد.
یادمان نرفته است چقدر گفتیم نباید رسانه بازیچه سیاست یا صرفا روابط عمومی دولت و سازمان ها باشد.
رسانه باید نماینده احزاب ویا نقاد مسائل اجتماعی و جامعه شناسی باشند.

پیشرفت کشور و امور دولت همیشه باید توسط دانشجویان و رسانه ها مورد نقد قرار گیرد. اینکار باعث بهبود قوانین جاری کشور می شود.

متاسفانه از نیروی کارآمد و جوان هیچگاه در مدیریتهای استراتژیک ممکلت استفاده نشده و یا اگر استفاده شده بیش از یک شو تبلیغاتی نبوده است، همین امر باعث مهاجرت هزاران نفر از کشور در سالهای گذاشته شده است. متاسفانه رویه های بروکراسی و گزینش های فعلی که با ساختار پارتی بازی صورت می گیرد باعث شده است افرادی جذب ساختار دولتی شوند که هیچگاه منافع خودشان و گروهشان اجازه رشد به ساختارهای دولتی نداده است.

استخدام نیروهای دولتی با استفاده از رانت و نفوذ، باعث منزوی شدن یا پرونده سازی برای افراد فعال اجتماع شده است. متاسفانه مدیریت فشل دولتی هیچگاه نخواسته یا نتوانسته با بدنه نخبه کشور ارتباط برقرار کند. همیشه در بزنگاه ها افراد فعال اقتصادی فاسد یا بهتر بگوییم گماشته با شکایت و شکایت کشی از نیروهای جوان کارآفرین باعث خارج کردن طرحهای اقتصادی آنها از چرخه تولید می شود. آنچه مشخص است این است که به رغم حمایتهای قضایی متاسفانه در عمل قوانین کشور به ضرر نسل جوان کارآفرین است. چرا تابحال متولیان امر درباره مهاجرت اجباری نخبه ها هیچگاه در معرض قضاوت قرار نگرفته اند. سرمایه های اجتماعی که می توانست باعث رشد کشور شود بصورت ناخواسته در مقابل منافع ملت قرار داده می شود.

متاسفانه متوالیان جز اینکه بگویند ما در حال جنگ نوین فرهنگی هستیم، تحرکی دیگر از خود نشان نداده اند و هیچ وقت برای تکمیل ابزار حمایت از رسانه ها برای پیروزی در این جنگ قدم بر نداشته اند. حداکثر حمایت دولت ها در این اواخر یک بسته اینترنت بیشتر نبوده است. اما وقتی در عرصه فیزیکی از جنگ صبحت می شود میلیاردها دلار هزینه برای جذب نیرو و خرید یا ساخت اداوات هزینه می شود، که حتی ممکن است در بزنگاه های تاریخی کاری از پیش نبرد.
در هجوم فرهنگی، هیچگاه حکومت و دولت مردان نخواسته اند به رسانه ها و یا افراد منتقد دلسوز که خط مقدم دفاع هستند، کمک نمایند و در این مواقع تنها به نیروهای خودی کمکی های مقطعی انجام داده اند.

متاسفانه شکاف عمیق بین رسانه های مستقل و وابسته از لحاظ ساختار فیزیکی و کالبد اجتماعی باعث بی جانی و بی رمقی بیشتر رسانه های مستقل شده و این امر باعث شده تا در مواقع مهم و سرنوشت ساز در مقابل ابر رسانه های خارجی بهیچ عنوان قدرت رودر رویی نداشته باشند. متاسفانه علیرغم این کالبد بی رمق رسانه ها، باز نیروهای فعال، بخاطر پرسش گری و نقد در سطح معمولی، بخاطر منافع گروهی خاص بازداشت و تحقیر شده و با برچسب های که با این قشر همخوانی ندارد مواجه می شوند که این امر باعث کوچ اجباری و تهی شدن رسانه ها از آدم های زبده می شود.
متاسفانه تک صدایی صداوسیما در نظر مردم به گونه ایست که بیشتر نقش روابط عمومی دولت و سازمان های وابسته را بازی می کند و در واقع نقش واقعی رسانه ای آن فراموش شده است.

هیچگاه دولت مردان اجازه نداده اند رسانه های منتقد بتوانند اعتماد عمومی راوجلب کنند تا در بزنگاه های تاریخی با مردم ارتباط داشته و بتواند نقش سازنده ی خود را اجرا کنند.

متاسفانه اغلب دولت ها نماینگر حزب و رویه ی خاصی در این چهل ساله بودند و به رسانه ها اجازه ی رشد داده نشده است و بخاطر منافعت یک نفر و یا گروهی خاطی که قبول اشتباه نکرده، با فشار به رسانه بدنبال ساخت سناریوهای موقتی و دورغین بوده اند که سریع با فشار افکار عمومی مشخص شده که دورغ محض بوده است.

به نظر نگارنده استفاده درست از دانش فلسفه و جامعه شناسی می تواند باعث شناخت درست مردم از برنامه ریزی های دولت و ارتباط گیری دولت با شهرندان خود باشد. متاسفانه فشار گروهای تندور باعث شکاف عمیق جامعه شده است، که آزادسازی و مختومه کردن پرونده ی روزنامه نگاران و قبول اشتباه باعث آشتی ملت و دولت خواهد بود.

در ضمن دروغگویی و تحلیل های از سر اجبار بنزین روی آتش است،
بدنه اجتماع فقط و فقط با راستگویی بدون مصلحت اندیشی راضی خواهد شد. نباید بخاطر لاپوشی اشتباه یک گروه یک ملت تحقیر شود. معرفی آدم های خاطی باعث می شود کم ترین هزینه برای اعتماد عمومی پرداخت شود که این خود باعث مسنجم شدن ساختار اجتماع می شود.
هشداری که از سوی اغلب جامعه شناسان در خصوص یکدست کردن گروه حاکمیت داده می شود این است که نفوذ یک گروه سیاسی باعث شکاف عمیق اجتماعی خواهد شد.

محمد رشیدپور- صبح ملت