بزرگنمایی:

یادادشت محمد رشید پور  درباره  تئاتر مجهول به نویسندگی  و کارگردانی سیروس کهوری نژاد قسمت  اول (مقدمه )

لینک مصاحبه صبح ملت با کارگردان قبل از  اجرای رسمی
می خواهم شما را به سرزمین رویایی تئاتر  مجهول ببرم، تئاتری سرشار از هنر، اندیشه، فلسفه و زندگی.
نیز پر از موسیقی 
و در کنار همه اینها، پر از جدال مرگ و زندگی یک انسان.

تئاتر ی که بخوبی از هفت عنصر  مطلوب هنر سود جسته است. 
تئاتری چنان فاخر که یک لحظه اجازه نمی دهد تماشگران صحنه و بازیگران را فراموش کنند. 
تمام اجزای صحنه بدرستی کنار هم چیده شده و حرکات بازیگران تکمیل کننده صحنه آرایی است.

بازی بازیگران در صحنه، استفاده مطلوب  موسیقی زنده و نورپردازی بسیار درست جایی برای نقد باقی نمی گذارد. شاید در  مصاحبه این پایگاه خبری با کارگردان وقتی که گفت بیش از  43 بار کار را تمرین کرده ایم بخوبی عزم کارگردان و بازیگران را برای یک اجرای تمام عیار نشان می داد. 
میزانسن و دکوپاژ صحنه انقدر حرفه ای است که لذت بازی زیبای استاد کهوری نژاد را بهمراه سایر بازیگران دو چندان می کند. 

دلم می خواهد یک دل سیر از این نمایش بنویسم اما قواعد نواشتاری تنگ تر از بیان واقعیت های کار است.  کاش تمام مردم سرزمینم  امکان دیدن این تئاتر را داشتند. در خیلی  از  تئاتر ها متاسفانه می بینم که نقش انسان یا فراموش شده است و یا انسان یکی از  اجزای  نمایش است، مثل دیگر اجزا. اما نمایش مجهول در پی پاسخ به این پرسش بود که انسان کیست؟ و در واقع به سوالی های اساسی انسان یعنی مرگ وزندگی می پرداخت. اگر   این نمایش زیبا را اومانسیم تئاتر ایران در عصر حاضر بنامیم، بی راه نخواهد بود. 

کارگردان چقدر زیبا از  موسیقی و فرهنگ  جنوب کشور در این نمایش استفاده کرده بود. شاید این یک آشتی فرهنگی است. تمام المان ها و صحنه سازی، بخوبی نشان دهنده ی خرده فرهنگ های رایج در جنوب کشور است. ( در واقع بازیگر اصلی این نمایش سیروس کهوری نژادخود جنوبی است) 
یکی از زیباهای متن این نمایش و شاید پیچدگی این متن و اجرا این بود که علاوه بر پرداخت مسائل فلسفی، بکاریگری اصوات و موسیقی، بنحوی بود که، موسیقی جزیی انکار ناپذیر از متن داستان می شد.  بکارگیری آهنگ، همچنین بازی خوب بازیگران آماده، تماشگر را تشنه، دیدن ادامه نمایش می کرد. 
آنقدر متن و موسیقی و بازیگران بهم پیوند می خورد که تماشگر در پایان اجرا، هنوز در تفکر پی بردن عمیق بود.
 
کم تر نمایشی دیده بودن که این چنین تماشگران از آن استقبال کنند، که در روز اول اجرا و البته بخاطر رعایت پروتکل های بهداشتی دو سانس  برگزار شود. این نشان  می ده  که اثر  مردمی است و حرف های زیادی برای گفتن دارد. و مردم هنوز از نمایش های خوب استقبال می کنند.  نمایشی که گویی در روز اول فرش قرمز پهن  کرده است، چرا که بیش از  ده نفر از اساتید مسلم تئاتر  و سینما به تماشایش آمده بودند. شاید باورش سخت باشد اما خیابان های اطراف نمایش پر از مردم  علاقه مند بود که برای دیدن  این اثر زیبا آمده بودند.
 
سعی می کنم در گزارشی دیگر بصورت  مختصر  به حواشی این نمایش  بپردازم.

خبرنگار تئاتر وسینما - محمد رشیدپور 
دبیربخش - علیرضا رشنو 




 نویسنده و کارگردان : سیروس کهوری نژاد بندری

بازیگران: 
مهتاب عسکری
خالد امیریان
محمد رضا بابایی
بیتا خسروی
روزبه جهانی
سونیا فردی پور
عطیه صمدی 
علیرضا حسین پور
پرستو علیزاده
و
سیروس کهوری نژاد

..........همکاران اجرا...........

طراح پوستر و بروشور: فرزاد ادیبی
طراح صحنه و ساخت ماسک و آگسسوار: سیروس کهوری نژاد بندری
آهنگساز: محمد کهوری نژاد
دستیار کارگردان: ابوالفضل عبدالی

دستیار تهیه: وحید سیبی