بزرگنمایی:

نمایش «هملتک» به نویسندگی و کارگردانی مهدی احمدی از مشهد 

نمایشنامه «هملتک»  چهارشنبه 20 بهمن ماه در دو نوبت، ساعت 18 و 20:30، در چهارمین روز چهلمین جشنواره تئاتر فجر، در بخش رقابتی صحنه‌ای، در سالن ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر، روی صحنه  رفت. باید اضافه کرد که مهدی احمدی برای نخستین‌ بار است که در جشنواره تئاتر فجر حضور دارد.

نمایش نامه «هملتک»  قبلا  
در سی و دومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر به کارگردانی افق ایرجی به نمایش درآمده است.

  در این نمایش به موضوعات اصلی نمایشنامه شکسپیر پرداخته شده و فقط جزئیات حذف شده اند. اشعار فولکلور، واژه ها، نوع کلام و لحن شعرها، امروزی و با ادبیات عامیانه ما آمیخته  شده است.

این نمایش را می توان، یک متن جهانشمول با برداشت ایرانی دانست و کارگردان قبلی این  نمایش نامه گفت: «این نمایش ترکیبی از کمدی دلارته و تخت حوضی است. این دو شیوه شباهت های بسیاری به یکدیگر دارند. نکته دیگر آنکه در جای جای این اثر از شیوه های نمایش ایرانی چون نقالی، تعزیه و پرده خوانی نیز استفاده شده است. در واقع در هر صحنه ای با توجه به ویژگی های خاصی که می طلبد، از یکی از این شیوه ها استفاده شده است.»

اما  مهدی احمدی کارگردان نمایش هملتک در مصاحبه با سایت  هنر آنلاین گفته است:  
«مهم‌ترین ویژگی «هملتک» تلفیق فرهنگ‌های شرق و غرب است. پیش از این نمایش «هملت» به صورت ویژه به شیوه تخت حوضی و خیمه‌شب‌بازی اجرا شده بود و این نمایش برای نخستین بار به پنج شیوه نمایش ایرانی اجرا خواهد شد.»

 به نظر من  این  تلفیق  5 وجهی، فوق العاده اثر بخش  و دلنشین است. آنقدر  بازی ها در شوخی  و  جدی کلمات  گم  می شود، که تماشاگر  هنوز  لذت صحنه ی قبلی  را  به صورت  کامل هضم نکرده است  یک  صحنه بی بدیل و ماندنی  دیگر می بیند. 

استفاده  از گروه موسیقی زنده  و در بعضی جاها ترکیب گروه موسیقی با  عوامل صحنه  کار واقعا زیبا و بجایی  بود. . 

دکوپآز صحنه و میزانسن  به صورت کامل  رعایت شده بود؛   علاوه براین، استفاده  درست و بهینه صدا گذاری  و  گریم چهره  بازیگران  زیبایی  بازی  را دو چندان کرده بود.  

 در یادداشت قبلی خود  که 
 مربوط به نمایش نامه «هملر بیژنی‌» بود شاید تنها اشکال کار،    عدم استفاده ی درست ‌از  تکنولوژی صدا بود. حتی  ژانر  کار  و متن  نمایش «هملتک شبیه «هملر بیژنی» بود. هر دو   نمایش نامه تلفیقی از ادبیات ایرانی  و کلاسیک با ادبیات ویژه شکسپیر بودند. 

به نظر من کارگردان می  خواست  قدرت امکانات و دانش  خود، عوامل  اجرایی  و قدرت  بازی بازیگران  خود را به رخ  تماشاگران  و داوران  جشنواره  به  منصه ی ظهور  بگذارد. 
این  کار  دقیقا  تعریف هنر  نمایشی است.  

استفاده بهینه از  تضادها  و تعارضات، ژانر های مختلف  در یک قالب  تصویری  و نمایش،  جای  هیچ  گله‌ای برای تماشا گران  باقی  نمی گذارد .


محمد رشید پور
بهمن ماه 1400